Να ξανά γινόμασταν, πάλι φοιτητές
και να αλλάζαμε σελίδα σαν να ήταν χθές
το δωμάτιο στα τρία και άνω κάτω τα βιβλία
να μην έχουμε ούτε μία, τσέπες αδειανές
Τα καλύτερά μας χρόνια, ήταν τότε ρε παιδιά
όλοι σε μια παραλία, μια κιθάρα και φωτιά
τα καλύτερά μας χρόνια σε έναν τοίχο κολλημένα
όμως τώρα κοίτα γύρο όλα είναι διαλυμένα
Να ξανά γινόμασταν, πάλι φοιτητές
και να αλλάζαμε σελίδα σαν να ήταν χθές
το δωμάτιο στα τρία και άνω κάτω τα βιβλία
να μην έχουμε ούτε μία, τσέπες αδειανές
Στο αμφιθέατρο θυμάμαι, τα σκονάκια πήγαινε-έλα
ένας έκλεβε για όλους και όλοι έκλεβαν για έναν
να περάσουμε την βάση όλοι μας ανεξαιρέτως
η καλύτερή μας φάση ήτανε το πρώτο έτος
Να ξανά γινόμασταν, πάλι φοιτητές
και να αλλάζαμε σελίδα σαν να ήταν χθές
το δωμάτιο στα τρία και άνω κάτω τα βιβλία
να μην έχουμε ούτε μία, τσέπες αδειανές
Το δωμάτιο στα τρία και άνω κάτω τα βιβλία
να μην έχουμε ούτε μία, τσέπες αδειανές
| Να ξαναγινόμασταν πάλι φοιτητές
και να αλλάζαμε σελίδα σαν να ήταν χθες
το δωμάτιο στα τρία και άνω κάτω τα βιβλία
να μην έχουμε ούτε μια, τσέπες αδειανές.
Τα καλύτερα μας χρόνια
ήταν τότε ρε παιδιά
όλη σε μια παραλία
μια κιθάρα και φωτιά.
Τα καλύτερα μας χρόνια
σε έναν τοίχο κολλημένα
όμως τώρα κοίτα γύρω
όλα είναι διαλυμένα.
Να ξαναγινόμασταν πάλι φοιτητές
και να αλλάζαμε σελίδα σαν να ήταν χθες
το δωμάτιο στα τρία και άνω κάτω τα βιβλία
να μην έχουμε ούτε μια, τσέπες αδειανές.
Στο αμφιθέατρο θυμάμαι
τα σκονάκια πήγαινε – έλα
ένας έκλεβε για όλους
και όλοι έκλεβαν για έναν.
Να περάσουμε την βάση
όλη μας ανεξαιρέτως
η καλύτερη μας φάση
ήτανε το πρώτο έτος.
Να ξαναγινόμασταν πάλι φοιτητές
και να αλλάζαμε σελίδα σαν να ήταν χθες
το δωμάτιο στα τρία και άνω κάτω τα βιβλία
να μην έχουμε ούτε μια, τσέπες αδειανές.
|
