Έχω ένα λόγο, μια τρέλα, ένα φόβο σαν τρύπια ομπρέλα
πάλι ξεχάστηκα εδώ μόνος να παραμιλώ.
Ξαπλώνω, ξαπλώνω σε μια κατάσταση παγώνω
βρώμικες κουβέρτες, πάνω μου βαριές σαν πέτρες.
Σκόνη, μουρμούρα στις κουβέρτες

Γυναίκες, γυναίκες σκοτωμένες πάνω στις κουβέρτες
αίματα σάλτσα, συναισθήματα φάλτσα.
Σημάδι, σημάδι απ’ του κορμιού σου το σκοτάδι
το νιώθω, το πιάνω, πες μου τι να το κάνω.

Ξαπλωμένος μ’ αλεξίσφαιρο εαυτό
χαροπαλεύω σε δωμάτιο στρογγυλό.
Γυναίκες πάνω μου κατάσαρκα φορώ
γυναίκες που στα μάτια δεν κοιτώ.

Νύχια στην πλάτη στα γυμνά κορμιά
χείμαρρος οι πόθοι μας να τρέχουν
ατέλειωτα χιλιόμετρα, τόσα μα τόσα πολλά,
τόσα μα τόσα πολλά.

Ξαπλωμένος με γυναίκες τυλιγμένος
στην ίδια θέση καρφωμένος.
Νύχια στην πλάτη, χείμαρρος οι πόθοι μας
ξορκίζουν τις φοβίες

Γυναίκες, γυναίκες σκοτωμένες πάνω στις κουβέρτες
αίματα σάλτσα, συναισθήματα φάλτσα.
Σημάδι, σημάδι απ’ του κορμιού σου το σκοτάδι
το νιώθω, το πιάνω, πες μου τι να το κάνω.