Όπως και τότε,
που κρατώντας με απ’ το χέρι βήμα-βήμα
μου ΄δειχνες να περπατώ

Όπως και τότε
που συλλάβιζες τις λέξεις μία-μία
ώσπου να μάθω να λέω το σ’ αγαπώ

Μάνα, Μάνα
όσο κι αν φύγανε τα χρόνια
όσο κι αν θέλω να γίνω αυτόφωτος
στην κάθε μνήμη, στην κάθε πράξη, στην κάθε απόφαση
θα’ σαι οδηγός

Μάνα σ’ αγαπώ

Όπως και τότε
να μπορούσε κάθε πόνος να σβήνει μ’ ένα σου φιλί

Όπως και τότε
να ΄χω την αγκάλη σου
“πέπλο θεϊκό” να με τυλίγει σ’ άλλους ουρανούς

Μάνα, μάνα
κι αν όλες οι αγάπες με προδώσαν
αυτές που με είπαν φίλο κι εραστή
έμεινες εκεί να περιμένεις σιωπηλά
χωρίς συγνώμες και ερωτήματα πολλά
γιατί αγάπη αληθινή μπορεί να είναι μόνο αυτή
μόνο αυτή

Ω! Μάνα , μάνα σ’αγαπώ
Μάνα σ’ αγαπώ