Στην Αθήνα μια μικρούλα
όμορφη και νοστιμούλα
με τα μάτια της τα μαύρα
μ’ άναψε φωτιά και λαύρα

Της μιλώ δε μ’ απαντάει
την αγάπη μου πετάει
θέλει να με βασανίζει
την καρδιά να μου ραΐζει
ωχ!

Αχ μικρούλα μου αφράτη
και με ζάχαρη γεμάτη
σαν σε βλέπω με τρελαίνεις
και στον Άδη με πηγαίνεις

Μ’ έκανες κακιά και λειώνω
και τα κόλπα σου τελειώνω
και στον κόσμο θα το λέω
που με τυραννείς και κλαίω
ωχ άιντα!

Αχ μικρούλα μου σκερτσόζα
και ναζιάρα καπριτσιόζα
μ’ έχεις βάλει σε μεράκι
και με πότισες φαρμάκι

Μ’ έκανες κι αναστενάζω
και τον πόνο μου φωνάζω
σ’ αγαπώ και θα πεθάνω
ταίρι μου αν δε σε κάνω

Γεια σου Μήτσο με το μπουζουκάκι σου!