Στο πόλεμο με πήρανε
μικρό να πάω να πολεμήσω
και στης μπαρούτης τους καπνούς
το πτώμα μου ν' αφήσω.

Αχ, πως φοβάμαι ο φουκαράς
μήπως κρυώσω μες τη μάχη,
και αποθάνω ηρωικά
από βαρύ συνάχι.

Χαχαχαχα!
Όλοι, όλοι εμπρός παιδιά
τη νίκη ας πάρουμε με μια καρδιά.

Κυρ-λοχαγέ, κυρ-λοχαγέ
που ο νους σου πάντα κατεβάζει,
ένα τσουβάλι κουραμπιέδες
πόσους φαντάρους βγάζει.

Εγώ δεν θέλω αίματα,
τουφέκια ούτε γιαταγάνια,
εγώ ψοφάω, λιγώνουμαι
για τα πολλά φουστάνια.

Χαχαχαχα,
Χοχοχοχο,
Χιχιχιχι,
Τι γελάτε ρε;
Τι βαράς ρε;

Όλοι, όλοι εμπρός παιδιά
τη νίκη ας πάρουμε με μια καρδιά.

-Εν-δυο, Εν-δυο
-Λόχος αλτ!!!
-Ανάπαυσις
-Προσοχή!
-Εμπρός, Μαρς!

Δεν ξέρω τι θα πει σπαθί
ούτε τουφέκι να σηκώνω,
ξέρω μονάχα σπίτι μου
τις ώρες να σκοτώνω.

Βαγγελίστρα μου τ' είν' αυτό;
-Κανονιά μανούλα μου!
-Ωχ, θεέ μου πολυβόλο, αεροπλάνα.
-Ω Βαγγελίστρα μου, Άγια μου Βαρβάρα
-Ωχ, μητέρα με βαράνε, μωρ' μητέρα λαβώθηκα.
-Ωχ, στο πόδι με πήρε, στο πόδι παιδιά μου, στο πόδι.

Και τώρα συγχωράτε με
εμένα θα με πάρει ο χάρος,
νιώθω τρεμούλα στην ψυχή
στο παντελόνι βάρος.

Χαχαχαχα!
Όλοι, όλοι εμπρός παιδιά
τη νίκη ας πάρουμε με μια καρδιά.