Εσένα σ' έχω ξαναγαπήσει
Στίχοι: Χριστιάνα Αβρααμίδου
Μουσική: Αμελοποίητα
1η ερμηνεία:

Αν κάθε στίχος μου
ήτανε μια στιγμή,
πλούσια πολύ θα ’χα ζωή
αν και τις στιγμές μου
ύλες
δεν τις θυμάμαι.

Αν κάθε στίχος μου
ήταν η άλλη ζωή,
θα ’χα περάσει σε αυτήν
μία μία
όλες τις στιγμές μου.

Αν στους στίχους μου
ακούσατε την καρδιά
πως έφυγα θα μάθατε
-μέσα-
δε χώραγαν άλλοι.

Παράγωγα
Επίθετα
Επιρρήματα
Ουσιαστικά.
Μια λέξη θυμάμαι εγώ,

Αγάπη.



Ζω την κατοχή στη χώρα
στο σώμα
καρδιά
ψυχή
και γειτονιά μου.
Τα τσιγάρα μού παίρνουν,
παίρνουν και τη φωτιά μου
χάνω την αυτοτέλειά μου
σε μοιρασμένες εποχές.

Ζω την κατοχή στη χώρα
στην ψυχή
στον έρωτά μου.
Σβήσανε τον κύκλο που ’χα κάνει για εμάς
με κιμωλία πράσινη
και πάμε παρακάτω.

Τα τσιγάρα μού παίρνουν,
παίρνουν και τη φωτιά μου
αγάπες μού παίρνουν
πατρίδες
και φεγγάρια.



Δεν τον θέλω άλλο τον ήλιο στη ζωή μου,
με έχει κάψει στα μάτια.
Δε θέλω τη μέρα,
το φως,
μόνο κάποια παλιά τραγούδια για σένα.

Δουλεύω μια ζωή σκληρά
μα τίποτα δεν έχω επιδιορθώσει.
Δεν θέλω άλλο τη ζέστη στα μέσα μου,
βρέξει χιονίσει,
με χεις εγκαταλείψει.

Οι δυνατότητές μου ίσως να ‘ταν για περισσότερα.
Μια καθαρίστρια όμως υπήρξα,
για σκοτεινούς,
σκληρούς
ανθρώπους.



Τη στιγμή που πέφτεις
δεν υπάρχει σωστή κραυγή να βγάλεις,
λέξη να πεις,
να ψιθυρίσεις.

Τη στιγμή που πέφτεις,
λες ήξερα πως θα γινότανε έτσι
μα δεν μπορούσα να κάνω κάτι.

Πέφτεις.



00:30

Γεννιόμαστε και πεθαίνουμε μόνοι.
Κανείς δεν το καταλαβαίνει όταν γεννιέται.
Ίσως,
να το νιώσει πριν πεθάνει
και αναρωτιέμαι
πόσος συνωστισμός εκεί πάνω επικρατεί,
με ψυχές που δεν πρόλαβαν
ένα τόσο απλό πράγμα
να καταλάβουν.



01:30

αρχή ήταν…
το Φως.
Όμορφα ήταν,
δεν πονούσανε τα μάτια.
……………………………………….

«Στο ένα ποίημα
μιλάει για τον άντρα της,
χρόνια τώρα
μόνο για εκείνον μιλάει
οι λέξεις σημεία είναι απλά
αίμα ή τιμωρία
ποτέ δεν κουβαλάνε».

Με ανθρώπους άκουσα
δεν μιλάς πια.
Εγώ περνώ στα χείλη τη γλώσσα
να δω αν ακόμα υπάρχει.
Έχασα λίγα σύμφωνα
το 2008,
φωνήεντα και συνδέσμους
το ’68…

Αγαλματάκια Ακούνητα
παίζουμε λιγάκι;




1-1-1-0

Τα βράδια φοβάμαι
για τη συντέλεια του κόσμου.
Αρχαία ελληνικά δεν ξέρω να μιλώ.
Αν και νομίζω ήξερα
στην προηγουμένη ζωή μου
αφού γίνεται κάτι παράξενο και λες
εγώ αυτό
το έχω ξαναζήσει.
Εσένα σίγουρα εγώ
σε έχω
ξαναγαπήσει.




1-1-1-0

Πώς τελειώνεις νωρίτερα το τσιγάρο
θα τρελαθώ
το άρχισα εγώ,
ώρες πριν από εσένα.
Περιμένεις το τραμ
ή το μετρό
τί περιμένω εδώ που είμαι εγώ,
πάλι
δεν το θυμάμαι.


Fatal error: Uncaught Error: Call to undefined function themefooter() in /home/stixoi/public_html/core.php:211 Stack trace: #0 /home/stixoi/public_html/gr/Lyrics/index.php(658): Foot() #1 /home/stixoi/public_html/gr/Lyrics/index.php(1371): mob_details('107877') #2 /home/stixoi/public_html/stixoi.php(22): include('/home/stixoi/pu...') #3 {main} thrown in /home/stixoi/public_html/core.php on line 211