Εφιάλτης ήτανε, κοιμήσου Λεωνίδσ
κι αύριο λούζεσαι στου Ευτώτα τα νερά
ο Οδυσσέας ήρθε πάλι στην πατρίδα
τον νανουρίζει η Πηνελόπη τρυφερά.

Χθες βράδυ πέρασε η Αργώ τις συμπληγάδες
ο Πραξιτέλης σου σμιλεύει το κορμί
απόψε φτάνουμε ξανά στις Πασαργάδες
τριάντα αιώνες θα διαβούν σε μια στιγμή.

Ελένη σ` έλεγαν, Ρωξάνη και Ειρήνη
κι εγώ που σ` έψαχνα σε γη σε ουρανό
τη μερα σ` έχασα που καίγονταν η Σμύρνη
σε ξαναβρήκα στα στενά της Αχαρνών

Ειρήνη σ` έλεγαν μα πώς να σε φωνάξω
γυμνή γυρνάς στους κήπους της Μακριαννής
τι θέλεις να σου υποσχεθώ, τι να σου τάξω
με του Θησέα το καράβι να φανείς.

Η Αριάδνη σου `δωσε τότε το νήμα
κι ένα μαντήλι απ` το δάκρυ της νωπό
μου `μαθε ο Όμηρος τις λέξεις και το ρήμα
για να σου πώ πόσο πολύ σε αγαπώ.