Σκύψε και φίλησε τη στάχτη
κι ας επιμένουν οι ειδήμονες
πως είναι σκόνη χρυσού
οριστικά καταχωρημένη
αφού την ξεθάβουν τα σπλάχνα της αιώνιας γης μας
στα εναπομείναντα εδάφη μας
της ημέτερης Πατρίδας
των πυρακτωμένων βουνών της Σολέας
με τις διαβεβαιώσεις
των δικών μας ρητορειών
και των δεσμεύσεων των πρεσβευτών
στη μείζονα Λευκωσία
σε φρεσκομαγειρεμένες0 συνειδήσεις…

Κι εμείς δεν βλέπουμε
πως είναι λάβα στον κρατήρα της Ποίησης
ποιήματα θαμμένα στο υπέδαφος
έτοιμα να εκπυρσοκροτήσουν
λες κι όλα έγιναν ερήμην μας
λες και οι «προοδευτικές δυνάμεις»
δεν υπήρχαν
και δε γνωρίζαμε τους δολοφόνους
και ότι μια μέρα θα μας κόψουν την ανάσα
θα μας στερήσουν τη συνείδηση
για να υμνούμε τον δικό τους Βασιλέα…