Προσφιλές μου ταίρι, δίχως να στο πω,
το καταλαβαίνεις ότι σ' αγαπώ.

Κι αν με σε κακιώνω στη κακή μου ώρα
κι αρχινά μουρμούρα και κακογλωσσιά,
μου αρέσει να 'χω και ολίγη μπόρα,
μου αρέσει λίγη φουσκοθαλασσιά.

Δίχως πείσμ᾿ αγάπη,
δίχως λίγη πίκρα,
δεν αξίζει διόλου
και δεν έχει γλύκα.

Βάστα μου, γυναίκα, μούτρα σοβαρά
και κλωστή σου κόβω, κάκια σου κρατώ,
επειδή νομίζω πως καμιά φορά
κι η πολλή μπουνάτσα
φέρνει εμετό.

Προσφιλές μου ταίρι,
δίχως να στο πω,
το καταλαβαίνεις ότι σ' αγαπώ.

Κι αν με σε κακιώνω στη κακή μου ώρα
κι αρχινά μουρμούρα και κακογλωσσιά,
μου αρέσει να 'χω και ολίγη μπόρα, μου αρέσει
λίγη φουσκοθαλασσιά.

Προσφιλές μου ταίρι,
δίχως να στο πω,
το καταλαβαίνεις ότι σ' αγαπώ.

Δίχως πείσμ᾿ αγάπη,
δίχως λίγη πίκρα,
δεν αξίζει διόλου
και δεν έχει γλύκα.

Βάστα μου, γυναίκα, μούτρα σοβαρά
και κλωστή σου κόβω, κάκια σου κρατώ
Επειδή νομίζω πως καμιά φορά
κι η πολλή μπουνάτσα φέρνει εμετό.

Δίχως πείσμ᾿ αγάπη,
δίχως λίγη πίκρα,
δεν αξίζει διόλου
και δεν έχει γλύκα.

Σ᾿ αγαπώ με γέλια,
μα και θυμωμένη
κι αν ποτέ γυρίζω να ειδώ καμιά,
πάντα όμως κτήμα εδικό σου μένει
η καρδιά μου όλη και η ασχημιά.