Στο καφενείο των ηθοποιών πέφτει άνοια,
μάσκες περίεργες απόκοσμες κρυφές.
Ήτανε κάποτε να γίνει μια ταινία,
μα δεν γυρίστηκε φίλε μου ποτέ.

Πέρασε που λες φίλε μου που λες η εποχή μου,
δεν αξιώθηκα ούτε πέντε κριτικές
κι ενώ στον Άμλετ φτερουγούσε η ψυχή μου,
έπαιζα Γκόλφω για είκοσι δραχμές,
έπαιζα Γκόλφω για είκοσι δραχμές.

Κάθε βραδάκι στην ταβέρνα προτού κλείσει,
έκανα δήθεν ότι είμαι βιαστικός.
Προς το πρωί ο φροντιστής θα με ξυπνήσει,
γιατί έχω γύρισμα στην θάλασσα με φως.

Πέρασε που λες φίλε μου που λες η εποχή μου,
δεν αξιώθηκα ούτε πέντε κριτικές
κι ενώ στον Άμλετ φτερουγούσε η ψυχή μου,
έπαιζα Γκόλφω για είκοσι δραχμές,
έπαιζα Γκόλφω για είκοσι δραχμές.

Λα λα.......

Κι ενώ στον Άμλετ φτερουγούσε η ψυχή μου,
έπαιζα Γκόλφω για είκοσι δραχμές,
έπαιζα Γκόλφω για είκοσι δραχμές.