Μια νύχτα η μάνα μου επούλησε τις βέρες
σ’ ένα γύφτο να μου πάρει μια ψυχή.
Στη σκάφη μ’ έπλενε με ξύδι και φοβέρες
και στις απόξιες μου ‘μαθε να λέω την προσευχή.

Τα κρύα Σάββατα οι έρωτες γυρνάνε
με κάτι πούλμαν κατακόκκινα των ΚΤΕΛ.
Στοιχειά κι ευκάλυπτοι σαν πάθη ξενυχτάνε
και το νανούρισμα με χίλια ντεσιμπέλ.

Καπνίζουν άφιλτρα και κλαίνε οι φαντάροι
ρουλέτα κι έκατσε στο τέρμα το κοντέρ.
Απόψε ο θάνατος σε μια ζωή ποντάρει
κι έξω η θάλασσα με πράσινο ταγιέρ.

Αγάπες θάλασσες με γράψαν στο τεφτέρι
αυτή η νύχτα στη στεριά θα πουληθεί.
Κι εσύ που μου ‘λεγες κανένας δεν με ξέρει
πλένεις τα χέρια σου στης λήθης την πηγή.