Θέλω απόψε να με πάρεις και να βγούμε
κάποιος έφτιαξε την πόλη αυτή για μας,
στα στενά πρώτη φορά να κοιταχτούμε,
στα φανάρια να σε μάθω να φιλάς,

Να μου πεις για τις παλιές σου σχέσεις
για τους φόβους σου, γι' αυτά που φταις,
να μου πεις εσύ γιατί μ' αρέσεις
να σου πω εγώ γιατί με θες.

Θέλω απόψε να με πάρεις και να βγούμε
να μου μάθεις τις καβάτζες των ληστών,
όποιο αμάξι βρούμε ανοιχτό να μπούμε
να κοιτάμε από τα τζάμια των σπιτιών.

Να μου πεις γιατί δεν είσαι άλλος,
να μου πεις γιατί δεν είσ' αλλού,
ότι πεις θα μείνει ούτως ή άλλως
μεταξύ μας και του φεγγαριού.

Θέλω απόψε να με πάρεις και να βγούμε
την Αθήνα την αδειάσανε για μας,
το πρωί μπορεί να θες να παντρευτούμε,
το πρωί μπορεί και να μη μ’ αγαπάς.

Μη μου πεις, δε θέλω καν να ξέρω
τι έχουν γράψει τ' άστρα μας για μας,
πες στο χρόνο, πες σ' αυτό το γέρο
πως ξημέρωσε και με φιλάς.