Στο πένθος φωλιάζει ένας έρωτας σκοτεινός.
Σαν αιμάτινη κηλίδα πάνω στο χιόνι,
βάφεται μόνη της σε πιο σκουροκόκκινες αποχρώσεις,
επικαλύπτουσα το προφανές.
Και ματαιώνοντας το τραύμα.

Πριν, ήταν όλα.
Μετά, το τίποτα.
Και ξαφνικά, ξανά όλα.
Αλλιώς.