Όλη σου η ζωή χορεύει στο ρυθμό
που σου κρατούν οι άλλοι.
Γι’ αυτούς το αυτοκίνητο το τζιπ,
γι’ αυτούς και η δουλειά σε πολυεθνική,
γι’ αυτούς το καλοκαίρι σε νησί,
γι’ αυτούς και το χειμώνα κάνεις σκι,
γι’ αυτούς εκείνο το ψυχρό το ρετιρέ,
Η αυτούς και η γυναίκα που θα πάρεις, θες δε θες

θα σου `λεγα να κάνεις κάτι και για σένα,
μόνο που δεν μπορείς.

Έχεις ξεχάσει πια ποιος είσαι.

Υπάρχεις απλά,
ως μια συνάρτηση των άλλων.