Το σπίτι βγήκε στο δρόμο να μας προϋπαντήσει
Εικόνες από ορθάνοιχτα πορτοπαράθυρα όπως αιωρείται η
μνήμη στη στέρεα χημεία της
Ή μήπως έτσι υποδύονται εδώ· χειρονομίες, και
λέξεις, και γέλια, και παραμύθια
Κι όταν οι ίσκιοι εγκαθίστανται στο φως, σ’ ένα
τρίτο βήμα θα ξεγλιστρήσουμε
Φίλοι, σκυλιά, ιδέες, στροβιλιζόμαστε στην πλατεία
Όπου θα φανταστούμε σκηνικές παρουσίες από
τας νήσους του Φιλίππου έως την Αρκτική
Θάλασσες πάντως
Αι Αθήναι, ως ενδιάμεσος σταθμός, μόνο έτσι
μπορούν να συντρίψουν το Αυγουστιάτικο τσιμέντο
Ενώπιον παραστάσεων του κόσμου καθώς
ολισθαίνουν στις γραμμές του τραμ
Αγγίζουμε τα θαύματα ενός κοριτσιού όταν αυτό
προσποιείται τη γυναίκα
Αδιαφορώντας,
αν η κριτική των τραπεζοκαθισμάτων από γύρω
ζυγιάζει με δράμια ακινησίας