1
αν στο δειλινό
ο ήλιος ήταν θύμηση
πια δε θυμάμαι.

2
ο θάνατος εισβάλλει
κάπου κάπου στ’ όνειρο
και κάνει τους λογαριασμούς του

3
τα πόδια της βροχής
μας επιστρέφουν το κρύο
της κακομοιριάς

4
μη τυχόν και
υπάρχουν προφήτες που σωπαίνουν
την προφητεία τους

5
εν τέλει
ο θάνατος είναι μόνο ένα σύμπτωμα
πως υπήρξε ζωή

6
τα ξερά φύλλα
είναι σαν τη διαθήκη
των καστανιών

7
η πεταλούδα
θα θυμάται για πάντα
πως υπήρξε κάμπια

8
οι άνθρωποι μισούν
καυχιούνται ονειρεύονται μα
τα πουλιά πετούν

9
θα μου άρεσε
όλα να τα κοιτάζω από μακριά
αλλά μαζί σου

10
δεν ξέρω τ’ όνομά σου
τη ματιά ξέρω μόνο
που το λες

11
κάθε επαρχία
έχει τους φανατισμούς
που της αξίζουν

12
όταν ο πόνος
προέρχεται από καθαρότητα
μπορεί να `ναι γλυκός