Το καινούριο είναι πάντα καινούριο
Έστω μια λάμψη στα στιλβωμένα παπούτσια σου
Έστω μια νέα βροχή μια λάσπη έστω

Κάθε που βγαίνει ο ήλιος το πρωί
Κι εσύ τινάζεις τη σκόνη από τον ύπνο σου
Τον εφιάλτη το πλάνο όνειρο τη νυχτικιά σου
Γέρνει απ’ το μπαλκόνι σου μια νέα σημαία
Κόκκινο άρωμα γαλάζιο πράσινο φτερό
Τι ξεσκονίζεις κάθε μέρα τη φωτογραφία σου
Πάρε έναν άλλο δρόμο ένα νέο καημό
Ακούμπησε το χέρι στου ναού σου τη μετόπη
Στην πρωινή προσευχή των κοριτσιών που κλαίνε
Είναι ένας όχλος που βοά σαν άγριο κύμα
Κι είναι μια νέα πάντα επαγρύπνηση
Ένα καινούργιο φως να σε προσέχει
Την ώρα που αναπαύεσαι στο χάος