Μανιασμένη βροχή
πάνω απ’ τα θαμμένα δάχτυλά μου.
Είδα το ανθρώπινο πλάσμα
κάτω από `να δέντρο
έξω απ’ τη σπηλιά
Μ’ άγριες κουρελιασμένες προβιές
Και βιβλική γενειάδα –
η αμφισβήτηση είναι τσουκνίδα
είναι ευάλωτη –

Κακοσιτισμένο
να αγναντεύει το μαχητικό αφρό
της ακροθάλασσας
καθετί είναι γεμάτο
και πάνω απ’ όλα η ελευθερία.

Είδα το ανθρώπινο πλάσμα
στο ναό της φαντασίας με ικετήρια κλαδιά
τρέμοντας με σκέψεις φτωχού θεού.
Τὸ είδα
στη στοιχειωμένη πολυκατοικία
οδηγημένο στην αφθονία με αυτοκίνητο ουίσκι έντυπο
ή στο άντρο της μιζέριας.

Με ολόλαμπρη γύμνια χλωμά στήθια
ορυχτά στολίδια νεκρό βρακί
η μεγαλειότητά του περιμένοντας φώτιση
κάτω από ληστρικά νύχια
έξαλλο βασανιστήριο
φτυστά στον καιρό.

Κακόμοιρο πετσί θαμμένο
μέσα σε τόση νύχτα.

Η αμφισβήτηση είναι ευάλωτη
μέσα στον αέρα του κόσμου.
Μανιασμένη βροχή
πάνω απ’ τα θαμμένα δάχτυλά μου.
Είδα το ανθρώπινο πλάσμα
κάτω από `να δέντρο
έξω απ’ τη σπηλιά
Μ’ άγριες κουρελιασμένες προβιές
Και βιβλική γενειάδα –
η αμφισβήτηση είναι τσουκνίδα
είναι ευάλωτη –

Κακοσιτισμένο
να αγναντεύει το μαχητικό αφρό
της ακροθάλασσας
καθετί είναι γεμάτο
και πάνω απ’ όλα η ελευθερία.

Είδα το ανθρώπινο πλάσμα
στο ναό της φαντασίας με ικετήρια κλαδιά
τρέμοντας με σκέψεις φτωχού θεού.
Το είδα
στη στοιχειωμένη πολυκατοικία
οδηγημένο στην αφθονία με αυτοκίνητο ουίσκι έντυπο
ή στο άντρο της μιζέριας.

Με ολόλαμπρη γύμνια χλωμά στήθια
ορυχτά στολίδια νεκρό βρακί
η μεγαλειότητά του περιμένοντας φώτιση
κάτω από ληστρικά νύχια
έξαλλο βασανιστήριο
φτυστά στον καιρό.

Κακόμοιρο πετσί θαμμένο
μέσα σε τόση νύχτα.

Η αμφισβήτηση είναι ευάλωτη
μέσα στον αέρα του κόσμου.