Ο γέρος στο έρημο νησί
λάξεψε την αδρή μορφή του
στην πάχνη της αυγής.
Το πρώτο φως βλόγησε τη μοναξιά του
κι ο αγέρας γύρισε πίσω το τραγούδι της θάλασσας.

Η καρδιά του άδραξε τους ήχους της γης.
«Δεν έχω πού ν’ ακουμπήσω την ευχή μου.»
...

Μια αστραπή στα μάτια
χύθηκε βαθιά,
πέρα από τον ορίζοντα.