Είναι μια μέρα χωρίς γυρισμό –είπε
Το πρωί μάζεψα περικοκλάδες
Τις έβαλα φρέσκιες στο νερό
(Μου φάνηκε πως σα να καλομούσκεψαν)
Είμαι μια καυτή νοικοκυρά – είπε
(το μάτι μου λαμπυρίζει σαν αναπτήρας
στο αβανταδόρικο σκοτάδι)
Ζήτησα από τον εραστή μου ένα φιλί –είπε
(μου απάντησε πως αυτά είναι φθηνές
φθηνότατες περικοκλάδες )
Έβγαλα τις περικοκλάδες μου από το νερό
(καλομουσκεμένες και αφράτες σαν μπουτάκια
νεαρής δεσποσύνης).

Τις έχωσα στο στόμα του εραστή μου μονομιάς
σα να του `χωνα μια χούφτα στραγάλια – είπε
(αυτός άφρισε σαν ξενοδόχος που δεν πληρώθηκε).
Ο κόσμος είναι απαλός σαν σαμπουάν –είπε
Αλλά τα τρυφερά μαλλάκια μου θα `θελα
να τα χαιδεύει το σιωπηλό το ντροπαλό το κύμα.
Ας ζήσουμε όπως μας πρέπει – είπε
(ένθετοι η παρένθετοι ανάμεσα σε σβούρες)
Και βγήκε στον δρόμο να χαρίσει στους
λιγοστους περαστικούς.
Φρέσκιες φρεσκότατες περικοκλάδες
Τα πράσινα μάτια της λαμπύριζαν στο σκοτάδι
(Ο εραστής της άφριζε σαν φθηνός λιμοκοντόρος).
Έρωτας και θάνατος κολυμπάνε μαζί στο νερό –είπε
Αλλά πως θα μπορέσουμε να πνίξουμε το νερό;