Ήταν θυμάμαι περασμένα χρόνια
Τότε που περπάταγα αργά στο πεζοδρόμιο τις νύχτες
Τότε που χώριζα μιλώντας στο τηλέφωνο
ψάχνοντας για κολώνες να κολλήσουμε αφίσες
Είπα μεγάλωσα κι είπα να ωριμάσω
και να φτιάξω τη ζωή μου ξεκινώντας απο αύριο
Είπα στο κολλητό μου να με βοηθήσει
και στο σπίτι που θα νοίκιαζα να έκανε το συγκάτοικο
Έτσι ξεκίνησε που λες η συγκατοίκηση
Μόνο μια γκαρσονιέρα, ένα μπάνιο, ένα σαλόνι
Το πρώτο μήνα όλα καλά, το μόνο πράγμα
οτι πήξαμε ρε φίλε μου πολύ στο μακαρόνι
και στη συνέχεια καλέσαμε τους φίλους μας
έκανε και την είσοδο η πρώτη της κοπέλα
Μετά μπλεχτήκανε τα πράγματα
Περνούσανε για ένα καφέ το Σάββατο
και φεύγανε Δευτέρα

κ’ έτσι λοιπόν ξεκίνησε μια συγκατοίκηση
με μουσική αναζήτηση και βράδια μες την ποίηση
έλα και συ μια φράση χιλιοειπωμένη
και στο τσακ θυμάμαι σώσαμε μια πρώην μεθυσμένη
μη μου ζητάς να θυμηθώ πόσοι περάσανε
πόσοι ξεχάστηκαν να φύγουν και αράξανε
πόσες φορές είπα θέλω να μαγειρέψω
μα κουράστηκα στη σκέψη και παράγγειλα απ έξω
και ήταν τα λόγια εκείνα που δε θα ξεχάσω
πόσο θέλω ρε Hawaii το κεφάλι να σου σπάσω
οκ ήμουνα λίγο οτι να ναι
και ακόμα και στο σήμερα πολλές μου το φυλάνε
τα πρώτα μου τα ραντεβού τα έκλεινα στο σπίτι
μα ξεχνούσα να τους πω οτι ο συγκάτοικος δεν λείπει
πεντάστερη κατάσταση ήταν το τρελοκομείο μας
γνωστός τραγουδιστής κοσμούσε μόνιμα το ψυγείο μας


Κι αυτή η γειτόνισσα που εγώ της τηλεφώνησα
για να ρθει από δίπλα που τελείωνε ο καφές
Ήρθε ξυπόλυτη φορόντας το μπουρνούζι της
και μου `πε στο κομμάτι μου να κάνει τις διπλές
Μόλις μαθεύτηκε ερχόταν η παρέα μου
δεν φεύγαν με καμία, κι εγώ πως να κοιμηθώ
Μέχρι που μπρίζωσα και κόλλησα στην πόρτα μου
ταμπέλα που `χε είσοδο, καφέ με 2 ευρώ
Μετά ένα βράδυ ψάχνοντας το κολλητό μου
βγήκα λίγο να ξεσκάσω ψάχνοντας μια αφορμή
Μα όταν γύρισα ήτανε στο δωμάτιο κλεισμένος
κι είχε αφήσει στο σαλόνι ένα σκυλί
Περάσαν βράδια που δεν ήξερα ποιοι ήταν
μες στο σπίτι μας κι οι φίλοι άμα φέραν πόσα άτομα
Ήρθε ένα βράδυ που ήταν άβολα και πέσανε
καμιά οχτάρα άτομα να κοιμηθούν στο πάτωμα
Τέλος καλό, όλα καλά μα η συγκατοίκηση
μάλλον δε με σοβάρεψε, χειρότερος κατάντησα
Μα έχω αφήσει αναμνήσεις κάπου εκεί στο μπλε σεντόνι
που καμιά φορά φοβάμαι τις νοστάλγησα