Όλη νύχτα συζητώ
μ’ έναν άρρωστο, τρελό ζηλιαρόγατο,
μ’ έχει ψήσει στο γιατί,
να με πείσει προσπαθεί πως τον απατώ.

Δεν μπορώ, δεν αντέχω
να μην ξέρω γιατί τρέχω,
όπως πάει θα με τρελάνει
ότι λέω δεν του κάνει.

Που πας, που γυρνάς
πες μου που πας, που.

Ντοκουμέντα μου ζητάς
κι όλο ψάχνεις για καυγά για το τίποτα.
Μου το παίζει αρχηγός
και τα βλέπει διαρκώς όλα ύποπτα.

Δεν μπορώ, δεν αντέχω
να μην ξέρω γιατί τρέχω,
όπως πάει θα με τρελάνει
ότι λέω δεν του κάνει.

Που πας, που γυρνάς
πες μου που πας, που.

Για αγάπες μου μιλά
όρκους, χάδια και φιλιά τα χαράματα.
Κι όλη μέρα στη δουλειά
με στραβά αφεντικά με πιάνουν κλάματα.

Δεν μπορώ, δεν αντέχω
να μην ξέρω γιατί τρέχω,
όπως πάει θα με τρελάνει
ότι λέω δεν του κάνει.

Που πας, που γυρνάς
πες μου που πας, που.