Αντί να κάθεσαι στο πλάι μου καλά
με πουλάς και μ’ αγοράζεις τις νυχτιές,
θα σε έστελνα στο σπίτι σου αλλά κάτσε καλά
δεν διαγράφω έτσι εύκολα το χθες.

Μου χρωστάς τα χρόνια που σου χάρισα
που κατέβαζα για σένα ουρανούς,
την καρδιά μου που στα χέρια σου την άφησα
κι εσύ ψάχνεις νέους δεσμούς.

Κάτσε κοντά μου και μη κοιτάς αλλού
περνούν τα χρόνια ενός τρελού καιρού,
περνάει η ζωή μας μη το ξεχνάς
αυτά τα χρόνια μας μη τα προσπερνάς.

Αντί αγάπη να μου δίνεις της ψυχής
πόρτες ανοίγεις κάθε μέρα της φυγής,
έχω φτάσει στα όρια μου αλλά κάτσε καλά
δε θα φύγεις κι όπως πρέπει θα φερθείς.