Πεινάω δε θυμάμαι από πότε έχω να φάω
περνάω τις ώρες μου φτωχικά μα χαμογελάω
κυλάω αντίθετα στο ρεύμα όπως πάντα παραπατάω
μεθάω από αισθήματα στην πλάτη όμως τα κουβαλάω
ξεχνάω κωλοπροβλήματα και προχωράω
μιλάω με τον κόσμο τις λέξεις όμως μετράω
κοιτάω τις εικόνες μα γρήγορα τις ξεπερνάω
χαλάω τα στερεότυπα και δεν κολλάω
γλιστράω στα πεζοδρόμια πες μου που πάω
φοράω τα καπέλα τον ήλιο όμως κυνηγάω
τιμάω όσο μπορώ ανθρώπους που εκτιμάω
χρωστάω σε πολλούς που από αγάπη πια δε διψάω
αγαπάω να με νιώθεις να δίνεις να μην ζητάω
βαράω τη μουσική τέρμα να σου την σπάω
κολυμπάω μοναχικά τον χρόνο μου δε σπαταλάω
νικάω κάθε φορά που χάνω έτσι γερνάω