Όλα της γης τα χρώματα


Σαν το παιδί που λαχταρά, να ανοίξει ένα δώρο
αυτό που του έφερες εσύ, με μόνο έναν όρο
να βγω ξανά στα φωτεινά, να πάψω να δακρύζω
για εκείνο που με λάβωσε, το μαύρο και το γκρίζο…
…………………………………

ΡΕΦΡΑΙΝ
Όλα της γης τα χρώματα, τα έφερες μαζί σου
μαζί να χρωματίσουμε, παλέτα η ψυχή σου
στο άδειο μου δωμάτιο, βγήκε ουράνιο τόξο
ποτέ μου δεν περίμενα, πως θα αγαπήσω τόσο…
………………………………..

Και αναχωρώ και αδιαφορώ, για τις πληγές στο σώμα
άνοιξα ομπρέλα στη σκιά και άφησα το χρώμα
να μπει μες τον παράδεισο, σε κράτησα από το χέρι
μαζί να προχωρήσουμε, σε ότι η ζωή κι αν φέρει…
………………………………..

ΡΕΦΡΑΙΝ
Όλα της γης τα χρώματα, τα έφερες μαζί σου
μαζί να χρωματίσουμε, παλέτα η ψυχή σου
στο άδειο μου δωμάτιο, βγήκε ουράνιο τόξο
ποτέ μου δεν περίμενα, πως θα αγαπήσω τόσο…