"Εμπουκάρανε οι Μόρτες χθες το βράδυ στο τεκέ,
βγάλανε τα όργανα, ανάψανε τον ναργιλέ.
Το νταλκά να ξεφουμάρουν θέλαν’ απ’τα μέσα τους.
Τραγουδήσανε οι Μόρτες ντέρτια και σεγκλέτια τους.

Εμεράκλωσεν η Φρόσω, εσηκώθη κι η Μαριώ
όλο κέφι, όλο νάζι και στρωθήκαν στο χορό.
Ετσακίσανε το Χάρο με τα τακουνάκια τους
και φιλάγανε τους Μόρτες μες στα δυο χειλάκια τους.

Εγελούσανε οι Μόρτες κάτ’απ’τα μουστάκια τους.
Σαν αηδόνια κελαηδούσαν τα μπαγλαμαδάκια τους.
Και ρουφούσαν το κρασί τους και το πίναν σα νερό.
Το κεφάλι εσηκώναν και δοξάζαν το Θεό.

Κι όταν σπάσανε τα τέλια κι έσβησεν ο ναργιλές,
εσηκώθηκαν οι Μόρτες με βρισιές και βλαστημιές,
γιατί εσώθει το χασίσι κι ετελείωσ’ ο χορός
και να πάνε να δουλέψουν έπρεπ’από δω και μπρος"