Πέφτω σαν φτερό μες στον αέρα
άλλαξε η ζωή άλλαξε η μέρα
άλλαξες κι εσύ κι έγινες φίλος
κι όλους τους εχθρούς
γλείφεις σαν σκύλος

Δίψασε η ψυχή στέγνωσε η σκέψη
φτάνω στην πηγή μα έχει στερέψει
έχω πιει πολύ μα άκου μια αλήθεια
αν δεν ξεβολευτείς κι εσύ
ποτέ σου δε θα βγεις απ' τη συνήθεια

Πέφτω στο γκρεμό σαν καταρράκτης
μάρτυς μου ο Θεός και λιποτάκτης
θα 'ρθει μια στιγμή που θα μπορέσεις
όλου του κόσμου τους τρελούς
να συγχωρέσεις

Βάρκα το κορμί θάλασσα ο πόνος
ζω μια ζωή σαν μετρονόμος
θέλω να στα πω μα όλο κομπιάζω
τα στήθια μου πήραν φωτιά
το δρόμο έμεινα μόνος να κοιτάζω

Σβήσαν οι φωτιές κι έχεις ξεχάσει
άλλαξα κι εγώ μα μη σε νοιάζει
θα 'ρθει μια στιγμή που θα μιλήσω
κι όσους με πότισαν χολή θα τους ...