Είναι η θάλασσα ουρανός χωρίς στεριά
που ταξιδεύει στους αιώνες στοιχειωμένη
πότε γλυκειά και πότε ταραγμένη
ζωή και θάνατος πως μοιάζει ωκεανός

Είναι τα όνειρα παγίδες του μυαλού
κι όλα μπερδεύονται γλυκά και μαγεμένα
ποιά η αλήθεια πες και ποιό το ψέμα
πως μια στιγμή το γέλιο ντύνεται λυγμός

Είναι ο δρόμος σκοτεινός κι ας έχει φως
άπλετο φως που το κοιτάς και σε τυφλώνει
τη σκοτεινια αναζητάς να σε λυτρώνει
και να σου δείχνει όσα σου έκρυψε η αυγή

Είναι η ζωή δώρο ανεκτίμητο ακριβό
που το χαλάς . δίχως ουσία το ξοδεύεις
για άλλη ζωή που δεν την ζεις μα την γυρεύεις
μεσ' του λαβυρινθου την πλάνα υποταγή