Ξύπνησα και κράταγα
μία σκέψη στο μυαλό
σαν να ‘ταν όνειρο

Τα ίδια μοιάζουνε αλλιώς,
σαν πέφτει άλλο φως,
τ’ αλλάζει ο καιρός.–
Άλλαξες, Άλλαξα χρόνος παρελθοντικός.

Και οι μέρες μας που καίγαν,
στάχτες γίνανε,
φύσηξε αέρας χρόνος
και σκορπίσανε.

Πες μου πως η αγάπη μένει
και δε χάνεται,
πως δε γίναμε δυο ξένοι
που ξεχάσανε.
Πες μου, πες μου, πες μου

Έγερνες στα σιωπηλά
τις νύχτες πάνω μου,
φεγγάρι κ’ άστρο μου

Ήσουν κύμα που ξεσπά
κ’ γώ ήμουν η ακτή,
Αέρας το φιλί.–
Που φυσά, στην καρδιά και στο κορμί.