Είναι φορές που ταλαντεύομαι στο αύριο και το χθές
που δε σωπαίνουν του μυαλού μου οι φωνές
και καθρεφτίζονται στα μάτια μου οι ρωγμές

Το γράμμα αυτό ήρθε σε ώρα που είχα ανάγκη να τα πώ
σε ότι έζησα είναι ένα ευχαριστώ
γι αυτούς που φύγαν κι όσους έδιωξα εγώ

Πρίν μ΄αρνηθείς θυμήσου εκείνη την πιο γκρίζα μου εποχή
που έιχα σπάσει και δεν μού'μενε ψυχή
και συ καυχιόσουνα πως κάπου είχα μπλεχτεί

Για να'χει νόημα η ζωή, να κάνεις τουμπεκί
κανείς που ζεί μες τη χαρά, δεν κρύβεται
στων γρίφων τα στενά

Ξέρω καλά απο τα μούτρα πως σε πήρα βιαστηκά
μ' αυτά στα λέω γιατι σ' αγαπώ βαθυά
τι κι αν μου λείπεις και αν δεν σε βλέπω πια

Θυμήσου αυτό, το βράδυ που 'μασταν λιωμένοι απ' το ποτό
που είχες πεί πως είμαι αστέρι φωτεινό
κι αν με προδώσεις.. θα ' ναι λάθος τραγικό

Τη νύχτα αυτή ξαναγεννιέμαι θα χαθώ σαν το πουλί
είπα αλήθειες που' χαν χρόνια μαζευτεί
θα είναι αυτή η πιο κρυφή μου η γιορτή

Για να' χει νόημα η ζωή, πάρτην απ' την αρχή
δεν τις γλυτώνεις τις ρωγμές
γι΄αυτό να έχεις κάπου να τα λές