Οι Άγιοι
Στίχοι: Γιώργος Αλισάνογλου
Μουσική: Αμελοποίητα
1η ερμηνεία:

Jesu Christiana να ελευθερώσουμε τους άγιους από τις
φυλακές- να πάρουν τα ηνία τα σκουλήκια, το αίμα των
τρελλών να κυλάει στις θάλασσες και στα ενυδρεία- να
αφυπνίσουμε το ξύπνημα, να νομιμοποιήσουμε το πράσινο
έγκλημα- τους άγιους υπηρέτες να κάνουμε ποιητές- θλιμμένοι
ήρωες, όλοι τους μια παρεξήγηση. Ο μικρός τυμπανιστής- ο
μικρός πρίγκιπας- ο μικρός νικολά- «θλιμμένε πρίγκιπα της
Δανιμαρκίας»- «στο καλό πικρή βασίλισσα»-
Jesu Christiana φανερώσου στους παρεξηγημένους αυριανούς
ήρωες των δρόμων- δείξε τους τα κοφτερά σου δόντια,
κάνε τους να χαμογελούν με μια ώρα μαγείας – ελάτε
όλες εσείς οι γυμνές νύμφες της αμαρτίας, ευνουχίστε
επιτέλους τους προφήτες που κακαρίζουν στις κορυφές των
πολυτελών ξενοδοχείων- κόρες των στρειδιών με τα λευκά
σας μαργαριτάρια σφηνωμένα στα δόντια φτύστε προς το
πληγωμένο φεγγάρι για να φωτίσει λίγη νίκη- και χορέψτε
τρελλά ένα βαλς με τον αυριανό σας φονιά- σαν δανεικοί
ηθοποιοί τούτου του λυτρωτικού θρήνου.
Jesu Cristiana-
Ότι θα σ’ έβρισκα πάντοτε το είχα σίγουρο. Χρόνια τώρα μ’
έβλεπα να κείτομαι στους μέσα σου ανέμους- στην παρθένα σου
γη, σε μια τρύπα στον ωκεανό, να με κατοικούν ορίζοντες δικοί
σου- σε περίμενα κι ανθίζω – σαν τέρας των θεών, σαν φάρσα
χλευαστική. Μέσα στις πόλεις υπάρχουμε και θα υπάρχουμε
μέχρι να αποδιώξουμε από πάνω μας τις πόλεις- εκεί που η
λάσπη μου φαίνεται σαν μουσική, σαν να λαμπάδιασαν οι
κεραυνοί κι έγιναν πυρσοί στο ανοιχτό μου κρανίο- κι άλλους
πυρσούς αναζητώ να νοικιάσω έναν μήνα τον χρόνο και να τον
βάζω φωτιά μέχρι να ερωτευτούν οι λέξεις μου τα πόδια σου,
τα πόδια σου την αυθάδική μου σκοτεινιά- Jesu Christiana τη
νύχτα ζεστάθηκα κι ονειρεύτηκα βροχή- μια άλλη νύχτα οι
Άγιοι μ’ είχαν προ-ορίσει για το έγκλημα/ οι ίδιοι Άγιοι τώρα με
ορίζουν για τον ύπνο. Θα κοιμηθώ. Θα πεθάνω για να διαψεύσω
τον θάνατο. Γιατί ο θάνατος είναι η ζωή. Ο Θάνατος. Χωρίς
αυτόν η ζωή αφαιρείται. Μπαίνω στον θάνατο με μάτια καθαρά-
με κραυγές/ ιαχές. Με σώμα. Ολόκληρο το σώμα. Με μυαλό. Το
όλο μυαλό. Με αίσθημα συγγενικό μπαίνω στον θάνατο. Γιατί
άλλος τρόπος δεν είναι. Η μόνη ζωή. Η πάντα ζωή. Θα είναι από
θάνατο.


Fatal error: Uncaught Error: Call to undefined function themefooter() in /home/stixoi/public_html/core.php:211 Stack trace: #0 /home/stixoi/public_html/gr/Lyrics/index.php(658): Foot() #1 /home/stixoi/public_html/gr/Lyrics/index.php(1371): mob_details('128270') #2 /home/stixoi/public_html/stixoi.php(22): include('/home/stixoi/pu...') #3 {main} thrown in /home/stixoi/public_html/core.php on line 211