Φτάνει που γύρισες και είσαι τώρα εδώ
όλα όπως τ’ άφησες τα φύλαξα για σένα,
πρώτη συγνώμη σου ζητώ
κι όλα τα λάθη σου ξεχνώ τα περασμένα.

Και τα σημάδια που αφήσαν τα κορμιά
στο σώμα σου μέχρι εχθές ποιος λογαριάζει,
ώσπου να σβήσουν με καιρό
θα κάνω πως δεν θα τα δω, να μη σε νοιάζει.

Συγχώρεσε με που σ’ αγάπησα πολύ
την αγκαλιά σου δεν μπορώ να την ξεχάσω,
χίλιες φορές κι αν μ’ αρνηθείς εγώ μπορώ
την προδοσία σου για αγάπη να περάσω.

Συγχώρεσε με που σ’ αγάπησα πολύ
την αγκαλιά σου δεν μπορώ να την ξεχάσω,
η πόρτα είναι ανοιχτή αν ξαναρθείς
παρ’ τη ψυχή μου, στην χαρίζω κι ας τη χάσω.

Κρατώ στα χέρια μου τα χέρια σου σφιχτά
θέλω την κρύα την καρδιά σου να ζεστάνω,
τώρα που γύρισες ξανά, τώρα που είμαστε μαζί
τι κι αν πεθάνω.

Στο πρόσωπο σου δυο δάκρυα καυτά
ότι κυλάνε δεν θα δω, δεν θα προσέξω,
πως είναι δάκρυα γιορτής
πως σου ‘λειψαν θα μου πει, θα το πιστέψω.

Συγχώρεσε με που σ’ αγάπησα πολύ
την αγκαλιά σου δεν μπορώ να την ξεχάσω,
χίλιες φορές κι αν μ’ αρνηθείς εγώ μπορώ
την προδοσία σου για αγάπη να περάσω.

Συγχώρεσε με που σ’ αγάπησα πολύ
την αγκαλιά σου δεν μπορώ να την ξεχάσω,
η πόρτα είναι ανοιχτή αν ξαναρθείς
παρ’ τη ψυχή μου, στην χαρίζω κι ας τη χάσω.