Έξω χορεύουν τα κύματα
με τη ζωή που περνά
κι εγώ σε ψάχνω σε ποιήματα
και σε ποτήρια αδειανά.

Λυπάμαι φεύγω μου έγραψες
σ’ ένα σκισμένο χαρτί
πως να αντέξω μονάχος μου
χωρίς φιλιά την αυγή.

Μου είπες πως όλα περνάνε,
μου είπες πως όλα τελειώνουν
κι όλοι αυτοί που αγαπάνε
μονάχοι μένουν να λιώνουν.

Σου είπα πως όλα γυρίζουν
και όλα αρχίζουν ξανά
πως όσοι αγαπάνε ελπίζουν
κι έρχεται η αγάπη ξανά.

Τα μάτια σου με ξεγέλασαν
με τύλιξαν με καπνό
στο πάτωμα τα άστρα μου έπεσαν
από ένα τρύπιο, τρύπιο ουρανό.

Σχεδιάζω στον τοίχο μου θάλασσες
και ένα γλάρο φυγά
θα φτιάξω ξανά όσα χάλασες
σιγά, σιγά, σιγά μη σκάζω, σιγά.

Σιγά, σιγά, σιγά μη σκάζω, σιγά.