Θα ‘πρεπε,
να βρω τον εαυτό μου πάλι,
θα ‘πρεπε,
μου άνοιξες πληγή μεγάλη.
Θα ‘πρεπε,
μα είσ’ ακόμα γύρω μου παντού,
σαν κάποιος να μου έκανε voodoo.

Πώς να ξεχάσω και πώς να λυτρωθώ,
απ’ του κορμιού σου το ψέμα να σωθώ,
πόσο σε θέλω δεν το φαντάζεσαι,
πόσο μου λείπεις ούτε που νοιάζεσαι.

Σε θυμάμαι, δεν κοιμάμαι κι όλο ξενυχτώ,
στάχτη έγινε η ζωή μου, τραύμα ανοικτό.

Θα ‘πρεπε,
να μείνω μακριά από σένα,
θα ‘πρεπε,
να κάνω κάτι και για μένα.
Θα ‘πρεπε,
μα είσ’ ακόμα γύρω μου παντού,
σαν κάποιος να μου έκανε voodoo.

Πώς να ξεχάσω και πώς να λυτρωθώ,
απ’ του κορμιού σου το ψέμα να σωθώ,
πόσο σε θέλω δεν το φαντάζεσαι,
πόσο μου λείπεις ούτε που νοιάζεσαι.

Σε θυμάμαι, δεν κοιμάμαι κι όλο ξενυχτώ,
στάχτη έγινε η ζωή μου, τραύμα ανοικτό.