Δρόμοι που ανοίγονται, άνθρωποι που πνίγονται
σαν υλικές ζημιές θ’ απογραφούν.
Κάποιοι ψάχνουν μπάχαλα, κάποιοι ψάχνουν θαύματα
κάποιοι που ξεκόψανε και δεν συχωρούν.

Ώρα να ξεχάσουμε φίλους που θα χάσουμε
δίπλα μας δεν βρίσκεται τελικά κανείς.
Ένα δίκιο ψάχνουμε κι όταν κάπου φτάνουμε
τα σημάδια χάνουμε της επιστροφής.

Θα παίξω εμβατήρια στα χάρτινα τα κτίρια
για όλα όσα δεν λέγονται στην ώρα τους και καίγονται.
Θα παίξω εμβατήρια για κάποια εκατομμύρια
που ζούνε στον κατάλογο αλλά δεν ζούνε πια εδώ.

Ματωμένα οικόπεδα γίνονται στρατόπεδα
δίνονται στην Deutschland αντιπαροχή.
Σχέδια ετοιμόρροπα για παιδιά ανισόρροπα
που έτσι δίχως έρωτα ζούνε τη ζωή.

Σε υποσχέσεις κλείστηκαν, τζάμπα εξευμενίστηκαν
τα ένστικτα που είχαμε σε επιφυλακή.
Και έτσι αδιαμαρτύρητα σαν παιδάκια αφίλητα
βγαίνουμε στο θάνατο για μιαν εκδρομή.

Θα παίξω εμβατήρια μπροστά στα μεγαθήρια
να βγει η ψυχή μου να σε βρει ζωή μου ανοχύρωτη.
Θα παίξω εμβατήρια μπροστά στα δικαστήρια
αυτά που μας δικάσανε κι αθώους μας ξεχάσανε.