Χάθηκα μες τις μουσικές
κι εσύ τις ώρες σου να καις στης μοναξιάς την πίστα.
Σώμα σε ξέφρενο ρυθμό
που φλέγεται για ουρανό μα το κερδίζει η νύχτα.

Δρόμοι και τόξα και τροχιές
όλα χορεύουν θες δεν θες στων αστεριών το τέμπο.
Σε ποιο ποτάμι να ριχτώ
σε ποια πελάγη ν’ ανοιχτώ τον ήλιο σου να βλέπω.

Μη μου λυπάσαι, τίποτα δεν ζει παντοτινά
μια σπίθα είναι αρκετή να γίνουν όλα στάχτη.
Ότι πολύ αγαπήσαμε θα μας ξαναγεννά
παράθυρο στο άπειρο, αστέρι μου η αγάπη.

Χάθηκα μες τις μουσικές
κι εσύ τις μνήμες σου να καις στης λησμονιάς το δρόμο.
Μικρές αναλαμπές φωτιές
στην περατζάδα σου σκορπάς και βγαίνεις απ’ τον κόσμο.

Δρόμοι και τόξα και τροχιές
όλα χορεύουν θες δεν θες στων αστεριών το τέμπο.
Σε ποιο ποτάμι να ριχτώ
σε ποια πελάγη ν’ ανοιχτώ τον ήλιο σου να βλέπω.

Μη μου λυπάσαι, τίποτα δεν ζει παντοτινά
μια σπίθα είναι αρκετή να γίνουν όλα στάχτη.
Ότι πολύ αγαπήσαμε θα μας ξαναγεννά
παράθυρο στο άπειρο, αστέρι μου η αγάπη.