Σαν γεμίσει το φεγγάρι, βρίσκει δρόμο
και γλιστράει στη γη.
Μεσάνυχτα λούζεται στο ποτάμι,
χύνεται και κολυμπάει στη θάλασσα,
κυλάει στα δακρυσμένα μάγουλα
των κοριτσιών.

Στο σπίτι σου, ρίχνεις νερό στα σκαλοπάτια
ν’ ανέβει το φεγγάρι ως την εξώπορτα.

Ψες με πήρε μαζί του
στις κορυφές των βράχων, στα Μετέωρα,
να σεργιανίσουμε την Καλαμπάκα.