Έβγαζε το στυλό́ απ’ τη μύτη
Και το έγλειφε
Σκούπιζε τις μύξες του
Στο μανίκι
Έχωνε το σβηστήρι του στον κώλο
και το μύριζε
Ευτυχισμένος

Τον δείχναμε: Τέρας, τέρας

Στη γυμναστική́ καβαλούσε το πεζούλι
Στις γιορτές δεν είχε λόγια
Και στο λεωφορείο
Κάνεις δεν τον ήθελε δίπλα του

Οι γονείς του επέμεναν
Να τον κάνουν αστροναύτη
Οι δάσκαλοι να του μάθουν
Savoir vivre
Κι εμείς τον βάζαμε στη μέση
Τυφλόμυγα
ζζζ κάναμε
Και τον χτυπούσαμε
Μέχρι να μελανιάσει

Όταν ερχόταν ο επιθεωρητής
Γινόταν μπαλάκι στα τμήματα
-Όλα λειτουργούν ομαλά́
Έλεγε η δασκάλα

Εμείς το βεβαιώναμε