Απόκρυφη η περιήγηση του πάθους
Γυμνά καλώδια ρεύματος αγγίζω
και η ηλεκτροπληξία παραμονεύει

Τα δέντρα χάνουν τα φύλλα τους
Οι κυανόκρανοι της περιοχής
μοιράζουν δώρα
Ειρηνευτικές δυνάμεις τους αποκαλούνε

Το τραύμα όμως δίπλα στην καρδιά πυορροεί
Με κόπο έχω γλυτώσει τη ζωή μου

Η εγκατάλειψη βουίζει
ακόμη στ’ αυτιά
σαν εκκωφαντική σιωπή

Ο οδυρμός δεν
σε φέρνει πίσω

Πότε θα λάμψει ξανά η παρουσία
να με βγάλει απ’ το κατώγι του πένθους;