Δε θέλεις να σε αγαπώ
εγώ όμως σε λατρεύω.
Δε θες να νοιάζομαι
μα εγώ καρδιοχτυπώ.
Και, πίστεψέ με, τίποτα δε γυρεύω
μόνο το ψέμα σου να ζω.

Ξέρω είν’ η πόρτα σου κλειστή
δε σου ζητώ ν’ ανοίξεις
ούτε στιγμή δε μου περνάει απ’ το μυαλό.
Κι αν καταλάβω πως μία ματιά μου ρίξεις
μ’ αυτό το λάθος σου θα ζω.

Γιατί μου λες να σε ξεχάσω πες μου
γιατί δε θες να σ’ αγαπώ
αφού το ψέμα σου γυρεύω μόνο
άσε με ψεύτικα να ζω.

Για ποιον θα κλαίω τα βράδια
είν’ η ζωή μου άδεια
δίχως για σένα να πονώ.
Να καίγετ’ η καρδιά μου
είν’ η παρηγοριά μου
κι είναι το μόνο αληθινό.

Μέσα σε ψεύτικη ζωή
μέσα σε παραμύθια
ξέρω ο άνθρωπος πως δεν μπορεί να ζει.
Μα αν ο πόνος είναι η μόνη αλήθεια
ζω τότε αληθινή ζωή.

Ούτε μια λέξη να μου πεις
ούτε ματιά να ρίξεις
να με σκεφτείς δε θέλω ούτε μια στιγμή.
Σ’ αυτή την πόρτα που δε θα την ανοίξεις
ό, τι είναι να’ ρθει θα με βρει.

Γιατί μου λες να σε ξεχάσω πες μου
γιατί δε θες να σ’ αγαπώ
αφού το ψέμα σου γυρεύω μόνο
άσε με ψεύτικα να ζω.

Για ποιον θα κλαίω τα βράδια
είν’ η ζωή μου άδεια
δίχως για σένα να πονώ.
Να καίγετ’ η καρδιά μου
είν’ η παρηγοριά μου
κι είναι το μόνο αληθινό.