Εισαγωγή:
Αχ! ύστερα από τόσα χρόνια στην ξενιτιά
ξανά στην πόρτα του σπιτιού μου.
Άραγες θα με γνωρίσει η μανούλα μου;

Γυναικεία φωνή:
Έξω αστράφτει και βροντά
βροχή αέρας μπόρα,
ποιος είσαι ξένε ξένε
που ‘’ρχεσαι που ’ρχεσαι
στο σπίτι τέτοια ώρα.

Τσαουσάκης:
Είμαι για σένα άγνωστος
μην τυραννάς τον νού σου,
είμαι ένας φίλος που ’φερε
το γράμμα του παιδιού σου.

Γυναικεία φωνή:
Πες μου γιατί με άφησε
το σπλάχνο το παιδί μου,
το έχω χάσει χάσει κι έχασα
κι έχασα το φως απ’ τη ζωή μου.

Τσαουσάκης:
Γερόντισσα, δεν έπαψε
να σ’ αγαπά ο γιος σου,
κοντα σου θα `ρθει γρήγορα
να ξαναβρείς το φως σου.

Εγώ είμ’ ο γιος σου, μάνα μου
πέφτω στην αγκαλιά σου,
με είχε πλανέψει η ξενιτιά
μα γύρισα κοντά σου.

Μαζί:
Μια τέτοια μέρα σαν κι αυτήν
ανάμνηση θα μείνει,
μάνα και γιος αντάμωσαν,
γλέντι που `χει να γίνει.