Πες μου ψυχή μου
τώρα που `χεις κυλήσει μες την κάθε μου φλέβα
που πάμε πες μου,
αν το ξέρεις κάνε μου νεύμα, θα το δω
αρκεί μονάχα ένα σου νεύμα, κι εγώ θα `ρθώ

Αστράφτεις σ’ ό,τι ξεχειλίζει μέσα στην καρδιά μου
αστράφτεις πάνω σ’ ό,τι κάνω, πάνω σ’ ό,τι πω
Μέσα απ’ το κύμα δραπετεύεις ψυχή μου
κι όπως φυσάει ετούτη η νύχτα,
γέρνεις και με τυλίγεις
Αστράφτεις πάνω στην κιθάρα, στο παράθυρό μου
στο τελευταίο λεωφορείο στη γωνιά του δρόμου

Κι εγώ δεν ξέρω
δεν ξέρω στ’ αλήθεια δεν ξέρω
δεν ξέρω από τι να κρυφτώ
σαν μπάλα γυρίζει και γλιστράει η ζωή μου
δεν έχει μια άκρη να πιαστώ
δεν ξέρω
δεν ξέρω στ’ αλήθεια δεν ξέρω
πότε θα ξεκουραστώ
ξέρω μονάχα πως κάπου θα σε ξαναβρώ
ξέρω μονάχα πως κάπου θα σε ξαναβρώ

Έλα ψυχή μου
σιγά σιγά κάποιο βράδυ
μ’ ένα ασημένιο καράβι να με πάρεις μαζί σου
Σαν άστρο καρφωμένο στο κατάρτι
πάνω απ’ αυτή τη θάλασσα, τη μαύρη,
στην κούρασή μου απάνω ν’ αστράψει,
ν’ αστράψει η μορφή σου

Κι εγώ δεν ξέρω
δεν ξέρω στ’ αλήθεια δεν ξέρω
δεν ξέρω από τι να κρυφτώ
σαν μπάλα γυρίζει και γλιστράει η ζωή μου
δεν έχει μια άκρη να πιαστώ
δεν ξέρω
δεν ξέρω στ’ αλήθεια δεν ξέρω
πότε θα ξεκουραστώ
Ξέρω μονάχα πως κάπου θα σε ξαναβρώ
Ξέρω μονάχα πως κάπου θα σε ξαναβρώ
Σ’ ό,τι προσπερνάς εγώ θα σ’ ακολουθώ
σ’ ό,τι προσπερνάς, εγώ θα σ’ ακολουθώ...