Πηγαίνω κι έρχομαι, τρέχω και σέρνομαι,
στο ένα πόδι μου, μέχρι το ξόδι μου,
χρόνια και χρόνια.
Φωτιά στα σύρματα, παίρνω μηνύματα
από απέναντι, χρωστάω έναντι
σε δυο πρεζόνια

Πιστός στο ρόλο μου, κάνω το σόλο μου,
στους αδιάφορους και στους παράφορους
τους θεατές μου.
Καυτές σταγόνες μου, γκρίζες εικόνες μου,
πώς θα χωρέσετε, πώς θα με δέσετε,
στους έρωτές μου.

Λαθραία μου υπόσταση, μικραίνω την απόσταση
σαλτάρω στο κενό.
Με βρήκανε τα βέλη σου στο τρύπιο το βαρέλι σου,
στο γύρο του θανάτου.
Γυμνός στον προβολέα σου, με πιάνει η κεραία σου
σαλτάρω στο κενό,
Στο γύρο του θανάτου, στο γύρο του θανάτου.

Ονειροσύννεφα, μικρά μου σύνεργα
συνταξιδιώτες μου, πιστοί στρατιώτες μου
σ ένα ταξίδι.
Μαζί σας πέταξα, πήρα και έταξα
φιλιά και κέρματα, του κόσμου ψέματα
σας ξέρω ήδη.

Κλειστή παρένθεση, ζω σε μιαν έκθεση
σαν μελλοθάνατος κι όμως αθάνατος
του κόσμου λεία.
Σβησμένο αστέρι μου, φεγγαροταίρι μου
τώρα ξεχάστηκα, μάλλον κουράστηκα
βάζω τελεία .

Λαθραία μου υπόσταση, μικραίνω την απόσταση
σαλτάρω στο κενό.
Με βρήκανε τα βέλη σου στο τρύπιο το βαρέλι σου,
στο γύρο του θανάτου.
Γυμνός στον προβολέα σου, με πιάνει η κεραία σου
σαλτάρω στο κενό,
Στο γύρο του θανάτου, στο γύρο του θανάτου.