Όταν αισθανθείς κάποιο δάκρυ να κυλά
εκεί που θα γελάς ευτυχισμένη
όταν θα κουρνιάζεις σε μια άλλη αγκαλιά
σε κάποιες αναμνήσεις σου χαμένη

Ποτέ σου κατά λάθος τ’ όνομά μου να μην πεις
γιατί όσο και αν είμαι μακριά σου
σαν πνεύμα, σαν βροχούλα θα `ρθω απ’ τον ουρανό
πως ν’ αντισταθώ στο κάλεσμά σου

Έχω παράπονο πικρό
γιατί αν με αγάπαγες λιγάκι
δε θα `χα γίνει τώρα εγώ
ένα περιπλανώμενο στον ουρανό αστράκι

Το ξέρω μετανιώνεις κι η καρδούλα σου πονάει
το ξέρεις όμως πως κι εγώ πονάω
αστράκι που θα πέφτει σαν κοιτάς τον ουρανό
θα γίνω και θα γράφω σ’ αγαπάω

Μια αγάπη που ποτέ δε θα χαθεί
γιατί όπου και να πας σ’ ακολουθάω
κι αν πέσεις και χτυπήσεις πάλι εγώ
εγώ θα είμαι αυτός που θα πονάω

Έχω παράπονο πικρό
γιατί αν με αγάπαγες λιγάκι
δε θα `χα γίνει τώρα εγώ
ένα περιπλανώμενο στον ουρανό αστράκι