Η ζωή μου ξανά έχει αλλάξει,
σε καινούρια τραβήγματα μπήκε
στα κλεφτά σου φιλιά ξαναβρήκε
ό, τι ως τώρα μ’ είχε τρομάξει
Μα χαλάλι μικρό μου, χαλάλι
Τόσο σπάταλος είναι ο πόνος
δε με νοιάζει που χάνεται ο χρόνος
κι η καρδιά μου μυαλό δε θα βάλει

Το κορμάκι αυτό που λατρεύω
σατανάς στις δικές του τις φλόγες,
θα φωτίζει αυτά που πιστεύω
όπως καίγεται σ’ άλλη αγκαλιά
Του Φλεβάρη, του Μάρτη τα χιόνια,
του εργένη τριμμένα σεντόνια,
θα μου δώσουν αυτό που γυρεύω
ένα ψίθυρο στη μοναξιά
το κορμάκι αυτό που λατρεύω

Χαμηλώνουν της νύχτας οι νότες,
στην ψευδαίσθηση που άλλαζε χρώμα
Μία μάχη χρωστάνε ακόμα
της καρδιάς οι τρελοί πατριώτες
Πως μου λείπεις να ξέρω δε φτάνει
και γουλιά τη γουλιά κολυμπάω
με τους άλλους πνιγμένους να πάω,
ως εκεί το κόλπο δεν πιάνει