Τα βήματα μου μ’ έφεραν στης γειτονιάς το ταβερνάκι
που χθες οι φίλοι τα `πιναν σε μιας γωνιάς το τραπεζάκι.

Φέρνει ο κάπελας κρασί το πίνω σαν νεράκι
με της κιθάρας το αχό λέω ένα τραγουδάκι.

Έχω στα στήθια μου καημό έχω φωτιά μεγάλη
ένα τσαχπίνικο μικρό μου πήρε το κεφάλι.

Λέω τραγούδια ερωτικά μες στου κρασιού τη ζάλη
βλέπω αυτήν που μ’ αγαπά να μου γελάει πάλι.

Και δωσ’ του, δωσ’ του το κρασί μου παίρνει τον καημό μου
βλέπω να μπαίνει κι η μικρή στον κόσμο τον δικό μου.

Μα να που κάποτε ξυπνώ καταμεσής του δρόμου
να καταλάβω προσπαθώ που πάει το σπιτικό μου.