Σε θυμάμαι από μικρούλα,
ζηλευτή μελαχρινούλα,
μου `χες όμορφες μπουκλίτσες,
και μου φόραγες ποδίτσες,
και μου φόραγες ποδίτσες,
μου `χες όμορφες μπουκλίτσες.

Τώρα μου `γινες κουκλί μου,
όμορφη μελαχρινή μου,
μια κοπέλα σαν νεράϊδα,
που στον κόσμο δεν ξανά είδα,
που στον κόσμο δεν ξανά είδα,
μια κοπέλα σαν νεράϊδα.

Μου ραγίζετ’ η καρδούλα,
όμορφη μελαχρινούλα,
μήπως άλλος σου μιλήσει,
κι άλλος σε πρωτοφιλήσει,
κι άλλος σε πρωτοφιλήσει,
μήπως άλλος σου μιλήσει.

Τα ματάκια σου τα μαύρα,
μ’ άναψαν φωτιά και λαύρα,
και μου πήραν το μυαλό μου,
όμορφο μελαχρινό μου,
όμορφο μελαχρινό μου,
και μου πήραν το μυαλό μου.