Πάει, πάει
πολλή δεν αίνει η αγάπη που έτσι φεύγει
πάει, πάει
η αγάπη δεν κοιμάται ας είναι αργά κι ας βρέχει

μα, πάει, πού πάει
ακόμα στα ποτήρια η φλόγα τρέμει μεθυσμένη
από τη μοίρα

Πάει, πάει
την ξέρω τη στιγμή χωρίς εσένα
που σ’ αγαπάει
η σιωπή και ξαναφέρνει βήματα χαμένα

μα, πάει, πού πάει
τα γράμματα του έρωτα κι η μέρα που μας φόρτωσε
με πίκρα
Μα...
δεν είναι η αγάπη που πεθαίνει
ο χρόνος ναι
πεθαίνει να νικάει αυτός
με γέλα μου εσύ
δεν έχω τίποτα άλλο πια
φοβάμαι τόσο το φως που θα `ρθει
με τόση αλήθεια η καρδιά τι θα κάνει

Μα, πάει, πού πάει
του έρωτα τα γράμματα κι η μέρα
που με φόρτωσε με πίκρα
παντού χτυπάει
χωρίς να βλέπει πάει
τυφλό λες κι είν’ το σώμα
που σού μιλάει
το ξέρεις και το ξέρω
εδώ είναι η σχέση ακόμα
ακόμα εμείς
να τρέχουμε στα τζάμια σαν σταγόνες
που τις έσμιξε η ελπίδα

Μα...
δεν είναι η αγάπη που πεθαίνει
ο χρόνος ναι
σαν άνεμος φυσάει σκληρός
με γέλα μου εσύ
δεν έχω τίποτα άλλο πια
φοβάμαι τόσο το φως που θα `ρθει
χωρίς εσένα η καρδιά τι θα κάνει