Αν σταθώ απέναντί σου και γελάσω θα χαρείς
ή θα κάνεις πως δεν είδες τι συμβαίνει;
Αν κρυφτώ μακριά πολύ θα με γυρέψεις άραγε
ή και πάλι έτσι θα `σαι ευτυχισμένη;
Αν σου γράψω να σου πω θα με διαβάσεις κάποτε;
ή θα πεις πως απ’ αυτά είσαι αηδιασμένη;
Αν ζητήσω να σ’ αγγίξω για λιγάκι θα πεις ναι
ή την πρόφαση θ’ αρπάξεις που σου μένει;

Μα εγώ δε θα επιμείνω, δε θα ξανακουραστώ,
ούτε φτύσιμο καινούριο δε ρισκάρω.
Αν γουστάρεις ειμ’ εδώ, διόλου δε θα κουνηθώ,
μ’ ένα νεύμα στη ροή μου θα σε βάλω.

Αν σου πως ειμ’ απλός τίποτα μοναδικό
θα το σκάσεις ή θα πεις δε με πειράζει;
Κι αν σου πω πως είσαι πάνω από ότι συμπαθώ
θα δακρύσεις η θα γνέψεις ¨δε με νοιάζει¨;
Μ’ αν και πάλι σ αγνοήσω μη μου στεναχωρηθείς
μη θυμώσεις και σκεφτείς κακό για μένα
Κάτι έχω αυτές τις μέρες μέρες δύσκολες να πεις
μα μ’ εσένα ίσως όλα μοιάζουν ψέμα.

Κι έχω λίγη από τη γεύση σου στο στόμα μου θαρρώ,
την οσμή και τα όμορφο σου βλέμμα θυμάμαι.
Δε γουστάρω να ερωτεύομαι, έτσι να σ’ αγαπώ,
δεν αντέχω αυτή την αίσθηση ότι και πάλι ίσως χαμένος θα ‘μαι.

Μα εγώ δε θα επιμείνω, δε θα ξανακουραστώ,
ούτε φτύσιμο καινούριο δε ρισκάρω.
Αν γουστάρεις ειμ’ εδώ, διόλου δε θα κουνηθώ,
μ’ ένα νεύμα στη ροή μου θα σε βάλω.