Εδώ Ακρόπολις
Εδώ Ακρόπολις
Λυσιστράτη;
Μ’ακούς;
Τα λεφτά είναι στα χέρια μας
Εδώ Ακρόπολις… εδώ λεφτά
Σας ομιλεί
Ο σταθμός των ελεύθερων αγωνιζομένων γυναικών
Των αρχαίων αγωνιζομένων Ελληνίδων
Το είπα!

Πωπώ! Παλούκια είναι αυτά;
Καλέ, πού θα τα βάλουμε;
Καλέ, φωτιά θα βάλουμε
Γυναίκες τρέξ’τε
Φωτιά
Κουνήσου μικρή Νικορδέτη
Θα καεί βέβαια η Ερατώ
που σού’φαγε τον άνδρα
Ναι, αλλά θα καεί και η Καλλίκη
η καλύτερή σου φίλη
Βρε τους κωλόγερους
Εμ. Το μόνο που μπορούνε πια
είναι φωτιές ν’ανάβουνε
Γιατί απ’ τ’άλλο…
Σκάσε. Ένα μόνο φοβάμαι
μην έχουμε φτάσει αργά
Και γιατί κοιτάς εμένα;
Εγώ φταίω πάλι;
Δυο ανατολές για να γεμίσεις μια στάμνα νερό
και δε φταις εσύ;
Η Ερασμία; Που έπιασε μία ώρα κουβέντα
για το πουλί του Πείσανδρου;
Το’χεις δει το πουλί του Πείσανδρου;
Όχι
Ε τότε μη μιλάς
Τι ώρα είναι;
Ναι αγάπη μου. Ήρθαν να μας κάψουν
Εμείς όμως κυρίες
Δε φοβηθήκαμε καθόλου
Γιατί δηλαδή;
Δεν είναι – δεν ήταν
Που ήρθε ο Πρόβουλος;
Σιγά. Ποιος είναι ο Πρόβουλος
Ένας γαλονάς
Που δεν έχω λόγο να το κρύψω στο δίσκο
Ήθελε να με παντρευτεί
Ε, τώρα ήρθε να με φοβερίσει